Hoofdmenu:
BH
Geboren: 23 juni 2005
Overleden: 16 september 2012
Eigenaar/geleider: Henry Beuks
Als pupje kwam hij in de zomer van 2005 bij mij, bedoeld om zijn beroemde opa “Otto v. Miranchel” als sporthond op te volgen. We hadden hem nog maar kort of mijn dochter en ik moesten hem al redden toen hij dreigde te stikken in een brokje. We konden hem toen gelukkig onder tel. advies van een dierenarts ternauwernood redden. Als speurhond ontwikkelde hij zich heel leuk en ook voor VZH
en agility had ik hem volop in training. Toen hij een jaar oud was merkte ik echter dat zijn rug niet goed was. Bij mij gaat het belang van de hond voor en moest met pijn in hart besluiten zijn gezondheid niet op het spel te zetten en stopte met hem in de sport. Alleen VZH, waar het lichaam niet belast wordt, heb ik nog met hem bij de Duitse Boxerclub afgelegd. Omdat het een extreem lieve en sociale hond was, echt een grote knuffelbeer, werd hij onze gezinshond in huis. Als ik in de voortuin stond te tuinieren dan liep hij los rond. Als er dan een poes of andere hond voorbij liep was een simpel “eh” voldoende hem op de erfgrens te houden en niet naar de andere hond of kat te gaan. Een heerlijke hond.
2 ½ Maand na het overlijden van Andor, op zondagmiddag 16 september 2012, zat ik voetballen te kijken op TV. Do lag bij me. In de pauze ging ik even naar boven waar mijn vrouw was. Do zat altijd met onzichtbaar touwtje aan me vast en liep uiteraard mee. Hij begroette haar vrolijk en likte haar in haar gezicht. We gingen weer naar beneden, de 2e helft van het voetbal begon. Ik gaf hem nog wat van zijn favoriete rendiersnoepjes die hij zo graag at. Na 10 min. merkte ik dat hij niet lekker werd. Ik liet hem snel uit de voordeur, ik dacht dan kan hij op de oprit overgeven en frisse lucht krijgen. Ik voelde dat er iets raars was en riep snel mijn vrouw die direct met onze jongste dochter naar beneden kwam. Do zakte echter in elkaar, op telefonisch advies van de dierenarts met mond op mond beademing en hartmassage geprobeerd de hond te reanimeren, het mocht niet baten. Plotseling hartfalen vermoedde de dierenarts. Het verdriet was groot, onze lieve grote knuffelboxer veel te vroeg geheel onverwacht uit het leven gerukt. Zo’n reanimatie die dan niet lukt en waarbij je de hond langzaam uit je handen ziet wegglippen hakte er bij ons emotioneel ook heel zwaar in.
De ervaring met Andor dat een hond zo uit zichzelf zonder ingrijpen van een dierenarts het leven laat, was voor ons al nieuw, maar Andor had een mooie leeftijd bereikt en dan weet je dat het einde er aan zit te komen. Bij Do waren wij hier met zijn 7 jaar totaal niet op voorbereid, we missen hem zeer.
Behaalde prestaties:
BH 4-11-2007 (BK Alsdorf)